طرحی نو

سومين پيش نويس بيانيه و اعلام موجوديت

شبكه مستقل زنان ژن ژيان ئازادي

ما گروهي از زنان فعال و فمنيست تقاطعی (اینترسکشنال ) كه به بهانه كنفرانس ژن ژيان ئازادي به دعوت جامعه زنان آزاد شرق کردستان( کژار)  درزمستان ٢٠٢٤  در شهر استكهلم (سوئد) گرد هم آمده بوديم، با  كنار هم بودن در سه روز پر بار  و آشنايي و تازه كردن ديدار ياران قديمي و جديد و  شنیدن حرفها و نظرات يكديگر، با تاكيد از طرف بسياري از رفقاي حاضر در كنفرانس  بر ضرورت كار منسجم زنان و همچنين ضرورت ايجاد شبكه مستقل زنان فعال با باورهای رادیکال و فمینیستی، ضد سرمايه داري، ضد امپرياليستي و هر گونه ارتجاع مذهبي و بنیادگرایی بر آن شديم تا باري ديگر براي سازماندهي فعاليتهاي مان قدمي نو برداریم

ما در جهاني زندگي ميكنيم كه هر آنچه را كه دولتهاي حاكم براي مان به تصوير كشيده اند جز تباهي، فقر، جنگ، فاجعه زيست محيطي، ميليتاريسم تصوير ديگري در چارچوب پوسيده شان جاي نمي گيرد. قتل عام،  نسل كشي و كوچ اجباري  كه يكي بعد از ديگري در فلسطين، کوردستان، افغانستان، سودان و تيگره و آرتساخ (ارامنه)  برايمان رقم زده اند تنها گوشه اي از فاجعه جهانيست.  بنابراين ما ٩٩ درصدي ها و در راس آن  زنان فعال و مبارز چيزي جز زنجیرهایمان براي از دست دادن نداريم و تنها راه نجات مان از منجلاب ساخته شده توسط سرمايه داري ايجاد انقلاب اجتماعي و آلترناتيوهاي مردمي و انسانيست. انقلاب اجتماعي و آلترناتيوي كه دموكراسي آن تنها بر مبناي اكثريت و اقليت نباشد بلكه  آلترناتيوي كه بتواند در برابر تهاجم ايدئولوژيك نظام سرمايه داري مقاومت كند. سيستمي  كه در آن سلسله مراتب و نظم مردسالارانه لغو شود

 زنان در جهان اشکال مختلف خشونت را تجربه می کنند. از زن کشی به بهانه ی دفاع از ناموس تا خشونتهای خانگی، ازدواج اجباری، کودک همسری، اسید پاشی، ناقص سازی جنسی، تجاوز جنسی، خشونت به دلیل گرایش جنسی یا معلولیت و قوانین سراسر تبعیض و سرکوب زنان.  براساس گزارش دو نهاد سازمان ملل، تنها در سال ۲۰۲۲ بیش ازنیمی از ۸۹ هزار قتل ثبت‌شده زنان در جهان توسط اعضای خانواده یا شرکای زندگی آن‌ها انجام شده است. اما همانطور که روابط قدرت بین زنان و مردان در جوامع با ساختارهای مردسالاری ـ سرمایه داری وجود دارد، زنان هم توده ی همگون نبوده و روابط قدرت ناشي از تسلط مردسالاري در بین زنان نيز موجود میباشد، بسته به اینکه این زنان به چه گروههای اجتماعی از نظر اقتصادی، مذهبی، اتنیکی یا جنسی متعلق باشند. از این رو تأثیر در هم تنیدگی روابط قدرت بر قشرهای آسیب‌پذیرتر و به حاشیه رانده شده در  جوامع کاملا مشهود است

با افزایش رشد بحرانهای سرمایه داری ، بنیادگرایی مذهبی، جنگ و آوارگی میلیونها انسان و روانه شدن آنها به سوی کشورهای اروپایی، بيش از پيش شاهد رشد ناسیونالیسم افراطی و فاشیسم در جهان هستيم

طبق آمار سازمان ملل تعداد پناهندگان در جهان به بالاترین حد خود رسیده است  مردم به‌خاطر حاکمان مستبد، فقر، بیکاری، تبعیضات جنسی ـ جنسیتی، ناامنی، جنگ، ستم ملی، استثمار و استعمار، تخریب زیست محیطی، خشونت علیه زنان و کودکان و … تن به آوارگی و خطرهای ناشی از آن می‌دهند. بیش از ۱۲۰ میلیون نفر تا ماه مه امسال از کشورهای خود گریخته و آواره شده اند. کودکان ۴۰ درصد آوارگان اجباری را تشکیل میدهند

سرمايه داری/ سیستم ماتریالیستی و پدرمردسالار بيش از هر زمان در تلاش است با ايجاد جنبش هاي ضد انقلابي، گروهاي توتاليتر و فاشيست،  آينده ما را به دلخواه خود شكل دهد. بنابراين دخالت ما همراه با همبستگي جهاني زنان و به ويژه زنان خاورميانه و آفريقاي شمالي (MENA Region) بيش از هر زمان ضروريست.  اين ما هستيم كه مي توانيم با ياري و همچنين با تبادل تجربيات موفق از سراسر جهان كه نشان از يك پارادايم جديد دارد، تغيير براي آينده اي انساني را ايجاد كنيم

بنابراين ما چاره ای نداریم جز اینکه به جای حفظ یک سیستم استثماری، به سمتی برویم تا اوضاع را برای انسان ها و تمامي موجوداتي كه  جهان به آنان نيز تعلق دارد، بهتر کنیم و زمین را در وضعیت سالم‌تری به نسل‌های آینده تحویل دهیم. این امر مستلزم توجه به عدالت محیط زیستی ٬ ترمیم و بازسازی جوامع به حاشیه رانده شده و جوامع  بومی و طبیعت است. در مواجهه با بحران های اکولوژیک و محیط زیستی نیاز به تغییر رادیکال ساختارهای اجتماعی و سلسله مراتبی نظیر سرمایه داری و مردسالاری است. چرا که گروه های به حاشیه رانده شده بیشترین آسیب را از تخریب محیط زیست می بینند. لذا بیش از هر زمان دیگری ضرورت پیوستگی جنبش رهایی بخشی برای عدالت اجتماعی٬ اقتصادی و دموکراسی سیاسی با جنبش محیط زیستی احساس می شود. از این رو ما در این جمع همچنان که با مردسالاری٬ سرمایه داری٬ فاشیسم،  میلیتاریسم و بنيادگرايي مذهبي مبارزه میکنیم٬ عدالت محیط زیستی و انقلاب اکولوژیک را نیز جزیی جدایی ناپذیر مبارزات رهایی بخش مان می دانیم

در مبارزات صد سال گذشته در رویارویی با استبداد همواره شاهد مبارزات زنان، دگراندیشان، ملیتهای تحت ستم و کارگران و زحمتکشان برای کسب آزادی و  حقوق برابر بوده ایم.  از فرداي انقلاب ٥٧ زنان و خلقهای عرب -ال احواز، ترکمن صحرا، کوردستان و ماهيگيران انزلي، زیر بار قوانین و ساختارهای ضد بشری جمهوری اسلامی نرفته و تحت خشونت و تهاجم شدید قرار گرفتند. و باز اين زنان بودند كه در ٤٥ سال گذشته بدون وقفه در جمع هاي كوچك و بزرگ، هر روزه  رو در روي مزدوران رژيم ايستادگي كردند و هرروز جسور تر از روز قبل به ميدان آمدند

 زنان افغانستان دهه هاست که قربانی سیاستهای نئولیبرالی و بنیادگرایی اسلامی  بوده اند. آنها بعد از سلطه ی طالبان بر افغانستان با وجود اینکه از حضور در عرصه های سیاسی،اقتصادی، فعالیتهای اجتماعی وادامه تحصیل محرومند، اما لحظه ای دست از مبارزه برای دستیابی به آزادی و کرامت انسانی  و ابراز همبستگی با مبارزات زنان ایران و سایر کشورهای خاورمیانه بر نداشته اند

نزدیک به دو سال از قتل حکومتی ژینا و خیزش انقلابی ژن ژيان ئازادي میگذرد. با وجود سرکوب شدید و افزایش اعدامهای رژیم، زنان، خلقهای تحت ستم، کارگران و زحمتکشان، دانشجویان، معلمین، جامعه ی ال جی بی تی کیو+ بازنشستگان و فعالین محیط زیست با توانمندی و سازماندهی بیشتر برای گذر از جمهوری اسلامی و هر نوع سیستم اقتدارگر ومتمرکز دیگر  تلاش می کنند

:شبكه مستقل “ژن ژيان ئازادي”  جهاني را مي طلبد که

لغو مجازات اعدام –

ممنوعیت هرگونە شکنجە و آزادی کلیە زندانیان سیاسی – عقیدتی و مدنی –

رفع کامل تبعیضات( جنسی ـ جنسیتی، سیاسی، فرهنگی، اتنیکی ـ ملی، اقتصادی، مذهبی ـ –

(عقیدتی و افراد توانخواه

تلاش برای ساختن جامعەای خشونت –

احترام به باورهای دینی افراد و جلوگیری از دخالت آن در عرصه های عمومی –

برخورداری تمامی شهروندان از فرصتهای  برابر در دسترسی به رفاه، بهداشت، مسكن –

آموزش  و امنیت

حق تحصيل به زبان مادري و مبارزه با آسیمیلاسیون (هویت زادیی فرهنگی) –

حق تعیین سرنوشت –

پشتیبانی از حقوق مهاجرین و پناهندگان و حفظ کرامت پناهجویان –

  برقراری سیستم دمکراتیک و غیرمتمرکز –

تلاش برای برقراری صلح پایدار در خاورمیانه و جهان –

حفظ  محیط زیست و جلوگیری از تخریب سودجویانه از آن –

حق خودسازماندهي و دفاع ذاتی برای انسانها –